કાંટો

ભાષાત્મક પ્રકાર:

સંજા નામ (નામાવાચક શબ્દ)

અર્થ (અર્થવ્યાખ્યા):

કાંટો એટલે છોડ અથવા વૃક્ષના શાખાઓ, પાંદડા અથવા ફળો પર ઉગેલો નાનો, તીક્ષ্ণ, સપાટ, ચોખ્ખી ઢાળાવાળો ભાગ, જે સ્પર્શતા ચુભે છે.

તેનો પ્રતીકાત્મક અર્થ પણ હોય છે – “કાંટો” એટલે દુખદ અનુભવો, તકલીફ કે જીવનમાં મુશ્કેલી.

પ્રકારો:

1. પ્રાકૃતિક કાંટો – છોડ/ઝાડ પરનાં ચુભનારા ભાગો (જેમ કે બેબરું, કોઠું, કેક્ટસ વગેરે).

2. પ્રતીકાત્મક કાંટો – માનસિક/સામાજિક દુઃખ, વ્યથા કે અવરોધ.

3. જંતુનો કાંટો – ઉદાહરણ તરીકે વાળખૂટનો કાંટો કે મધમાખીનો ચુભતો ભાગ.

ગુણધર્મો:

• તીક્ષ્ણ અને ચુભનારા.

• રક્ષણ માટે છોડમાં ઉગે છે.

• થોડા કાંટા ઝેરી પણ હોય શકે છે.

• કેટલીક ઔષધીય છોડમાં પણ કાંટા હોય છે.

ઉદાહરણો:

1. બેબરાંના છોડમાં ઘણાં કાંટા હોય છે.

2. પગમાં કાંટો વીંધાઈ ગયો.

3. જીવનના રસ્તે ઘણાં કાંટાઓ આવ્યા, પણ મેં ચાલવાનું બંધ ન કર્યું.

4. કાંટા વગર ફૂલોની કદર ન થાય.

ભાષાંતર:

ભાષામાં પ્રવચન/ઊક્તિઓ:

1. “ફૂલ સાથે કાંટા પણ આવે છે.”
   → સુખ સાથે દુઃખ પણ આવે છે.

2. “કાંટો કાંટાને કાઢે.”
   → સમસ્યાનું ઉકેલ તદ્દન સમાન રૂપથી થાય છે.

3. “કાંટો ચાલે ફુલોથી વધારે.”
   → કઠોરતા પણ ક્યારેક લાંબો સમય ચાલે છે.

4. “કાંટા વચ્ચે ફૂલ ખીલે.”
   → મુશ્કેલીમાં પણ સુંદરતા અને આશા ઉભી રહી શકે.

જીવનમાં મહત્વ:

• કાંટા છોડ માટે રક્ષણ તરીકે હોય છે (પ્રાણીઓથી બચવા માટે).

• જીવનનાં કાંટા (મુશ્કેલીઓ) માણસને મજબૂત બનાવે છે.

• કાંટાવાળા છોડ પણ ઔષધીય કે કામના હોય શકે છે (જેમ કે કેક્ટસ, બેબરું).