કાગળ

ભાષાત્મક પ્રકાર:

સંજા નામ (નામાવાચક શબ્દ)

અર્થ (અર્થવ્યાખ્યા):

કાગળ એ સૂકી, પાતળી ચાદી હોય છે જે લખવા, છાપવા, છબી બનાવવા, લપેટવા વગેરે માટે ઉપયોગમાં લેવાય છે.

મૂળ (ઉદગમ):

પ્રાકૃત અને સંસ્કૃતમાંથી ઉદ્ભવ. પ્રાચીન સમયમાં તાડપત્ર, ભોચા પાન, કાપડ કે ચામડાના બદલે કાગળ તરીકે ઉપયોગ થતો.

પ્રકારો:

1. લખાણનો કાગળ – લેખન માટે વપરાતો કાગળ.

2. દસ્તાવેજ/સત્તાવાર કાગળ – કાયદેસર પ્રમાણ તરીકે વપરાતા પત્રો.

3. પેકિંગ કાગળ – વસ્તુ લપેટવા માટે.

4. અખબારનો કાગળ – છાપેલ સમાચારો માટે.

5. રિસાયકલ કાગળ – ફરીથી ઉપયોગ માટે બનાવેલો.

વપરાશ:

1. સ્કૂલે બાળકો અભ્યાસ માટે કાગળ પર લખે છે.

2. નોકરી માટે અરજીઓ કાગળ પર લખી જમા થાય છે.

3. ઓળખ માટે આધાર કાગળ જરૂર પડે છે.

ઉદાહરણો:

1. મારા નોટ્સ બધાં કાગળ પર લખેલા છે.

2. આ ઘરનાં દસ્તાવેજો કાગળમાં રાખેલા છે.

3. લેખકોએ ભાવનાનું સમગ્ર જગત કાગળ પર ઊતારી દીધું.

ભાષાંતર:

ભાષામાં પ્રવચન/ઊક્તિઓ:

1. “કાગળ પરની વાત છે, હકીકત તો કંઈક બીજું છે.”

2. “જ્યાં કાગળ બોલે ત્યાં વાણી ન ચાલે.”

3. “કાગળ જેવી નાજુક વ્યક્તિ.”

સંસ્કૃતિમાં મહત્વ:

• શિક્ષણ, લેખન, કાયદા, વ્યવસાય અને સાહિત્યમાં કાગળનું મહત્વ અગાધ છે.

• છાપખાનાના ઉદ્ભવ પછી કાગળનો મહત્ત્વ વધુ જ થયું.

• ઈ-ડોક્યુમેન્ટના યુગમાં પણ કાગળનું સ્થાન હજુ ઊંડું છે.