કામદાર

ભાષાત્મક પ્રકાર:

સંજ્ઞા (નામવાચક શબ્દ)

અર્થ (અર્થવ્યાખ્યા):

કામદાર એ એવું વ્યકિતશબ્દ છે, જે કામ કરે છે – ખાસ કરીને મજૂરી, સેવા કે દૈનિક પગાર આધારિત શારીરિક/મેન્યુઅલ કે તકનિકી કામ કરતો વ્યક્તિ.

તેનો ઉપયોગ મોટા ભાગે ખેડૂત, કારખાના કામદાર, બાંધકામ મજૂર, હસ્તશિલ્પકાર કે ઉદ્યોગકાર્યમાં જોડાયેલા શ્રમિકો માટે થાય છે.

પ્રકારો:

મુખ્ય લક્ષણો:

• મહેનતкаш – શરીર અને મગજથી કામ કરનાર

• શ્રમજીવી – જીવન યાપન માટે કામ કરતો

• પગારદાર કે મજૂરી આધારિત

• લઘુત્તમ હકો માટે સંઘર્ષશીલ

• ઉદ્યોગો, ખેતરો, બાંધકામ વગેરેના આધાર

ભાષાંતર:

ઉદાહરણવાક્યો:

1. કામદારોને યોગ્ય મહેનતાણું મળવું જોઈએ.

2. આ બિલ્ડિંગ કામદારોથી ઊંચું ઉછેરાયું છે.

3. ખેડૂત અને કામદાર દેશની વાસ્તવિક તાકાત છે.

4. એક કામદાર દિવસભર ઘામ ખાઈને મહેનત કરે છે.

ભાષામાં પ્રવચનો / કહેવતો:

• “કામદાર રડે તો સમાજ દહાડે” → કામદારોની પીડા એ દેશની પીડા છે.

• “મહેનત કામદારોની, નામ મોટા લોકોનું” → શ્રમ કરીને અન્યને યશ મળે.

• “કામદાર વગર ઇમારત ઊભી ન રહે” → આધારભૂત લોકો શ્રમિક છે.

સંબંધિત વિષયો:

• શ્રમ

• મજૂરી

• મહેનત

• અધિકાર

• કારખાના કાયદો

• દૈનિક પગાર

• યુનિયન / સંગઠન

• કામદારોના હકો

સંસ્કૃતિ અને સમાજમાં સ્થાન:

• કામદાર દરેક સમાજના અર્થતંત્ર અને વિકાસના પાયાની ઇંટ છે.

• મેઈ દિન (1 મે) વિશ્વ શ્રમિક દિવસ તરીકે ઉજવાય છે.

• ભારતીય બંધારણમાં કામદારોના હિત માટે વિશેષ કાનૂનો છે – જેમ કે મીનિમમ વેજ એક્ટ, એસ્ટેબ્લિશમેન્ટ એક્ટ, વગેરે.